Nougat, torrone i turron, czyli mordoklejka

Obok tradycyjnych włoskich babek, torrone to drugi najpopularniejszy bożonarodzeniowy przysmak w Italii. Podobne smakołyki można spotkać we Francji i Hiszpanii, ale najprawdopodobniej pochodzą one z Bliskiego Wschodu.

Gerard z Cremony, żyjący w XII wieku tłumacz arabskich prac naukowych wspomina o deserze zwanym „tu-run”. Na jego opis trafił tłumacząc dzieło arabskiego lekarza, Abdula Mutarrifa, traktujące między innymi o zaletach miodu. Cukiernicy z Cremony twierdzą zaś, że torrone narodziło się właśnie w Cremonie i po raz pierwszy zostało przygotowane z okazji ślubu Bianki Marii Visconti z Franciszkiem Sforza w 1441 roku. Deser miał zostać podany w kształcie Torrazzo, wysokiej dzwonnicy katedry, symbolu miasta, które Bianka Maria wniosła w posagu. Najprawdopodobniej jednak ta legenda powstała na początku XX wieku na potrzeby kampanii reklamowej, a prawdziwe pochodzenie słodkiego nugatu nie jest do końca znane.

Migdały, orzechy, rodzynki, czy kandyzowane owoce zanurzone w słodkiej masie z białek i miodu mają rożną nazwę. We Francji to nougat, w Hiszpanii turron, a we Włoszech torrone. W samej Italii jest mnóstwo odmian tych słodyczy, a wiele regionów szczyci się swoimi, oryginalnymi wersjami. Znajdują się one na liście „Tradycyjnych włoskich produktów spożywczych” (Prodotti agroalimentari tradizionali italiani).

Przepis, który zamieszczam jest przepisem podstawowym. Wybór dodatków pozostawiam wedle gustów, ja przygotowałam wersję z samymi migdałami. Bardzo przydatnym gadżetem jest termometr kuchenny, ale bez niego tez można sobie poradzić ;)

Torrone

Składniki:

2 białka

200 g cukru

200 ml miodu

1/3 szklanki wody

Opcje: wanilia, skórka cytrynowa

500 g obranych ze skórki migdałów/dowolnych orzechów/mieszanki orzechów i suszonych owoców

suche wafle (ja przycięłam 2 opakowania andrutów)

Przygotowanie:

1. Gotować miód na wolnym ogniu około godzinę (kropla wpuszczona do szklanki z zimną woda powinna zrobić się twarda).

2. Jednocześnie gotować syrop z cukru i wody aż osiągnie temperaturę 165 stopni. Jeżeli nie mamy termometru można zrobi próbę – wlać łyżkę karmelu do miseczki z zimną wodą, po zastygnięciu powinien dać się przełamać.

3. Migdały i/lub orzechy uprażyć na blasze w piekarniku do lekkiego zrumienienia, pozostawić w cieple. Jeżeli używamy suszone owoce także je ogrzać.

4. Ubić pianę z białek, nadal ubijając dodać karmel, a gdy masa zrobi się gładka dodać gorący miód. Ubijać ciągle, aż masa zacznie gęstnieć. Dodać ciepłe bakalie i dokładnie wymieszać.

5. Masę wyłożyć na suchy wafel lub arkusz pergaminu oprószony cukrem pudrem. Natłuszczoną szpatułką lub dłońmi (uwaga gorące!) uformować płaski prostokąt. Przykryć drugim waflem, obciążyć i odstawić na kilka godzin w chłodne miejsce.

6. Po stężeniu kroić ostrym nożem.

Buon appetito!

#migdały #miód