Co ma groch do Cycerona
- La cucina della mamma
- 3 lut 2017
- 2 minut(y) czytania

Ciecierzyca (łac. Cicer arietinum) jest z jedną z najstarszych roślin uprawnych na świecie. Pochodzi z Bliskiego Wschodu. Pierwsze ślady uprawy ciecierzycy znaleziono w Iraku, a ich wiek ocenia się na 3,3 tys. lat. Była popularna wśród starożytnych Rzymian, Greków i Egipcjan.
Łacińska nazwa rodzajowa „Cicer” została nadana tej roślinie na cześć rzymskiego mówcy, polityka – Cycerona. Podobno na jego nosie widniała brodawka kształtem przypominająca nasiono cieciorki. Z kolei nazwa gatunkowa „arietinum” nawiązuje do kształtu nasion, które przypominają głowę barana.
Chociaż cieciorka jest trzecim najpopularniejszym warzywem strączkowym na świecie (po soi i fasoli) to w Polsce wciąż jest mało znana. To ważny składnik kuchni bliskowschodniej i śródziemnomorskiej, być może dlatego nazywana jest włoskim grochem.
Nasiona cieciorki należy przed gotowaniem dość długo moczyć, minimum to 12 godzin i gotować około 2 godzin. W przeciwieństwie do grochu i fasoli długo pozostaje jędrna i się nie rozgotowuje na papkę. Można ją dodawać do zup, dań jednogarnkowych, smażyć z przyprawami, albo rozetrzeć na pastę. W połączeniu z tahini tworzy bliskowschodni hummus, jest też podstawą do przygotowania falafela.
W kuchni włoskiej ciecierzyca występuje w połączeniu z makaronem lub w daniach jednogarnkowych. Dzisiejszy przepis pochodzi z książki „Dwaj łakomi Włosi” Antonio Carlucciego i Gennaro Contaldo.
Costine in umido con ceci,
czyli żeberka gotowane na wolnym ogniu z ciecierzycą
Składniki:
1 kg żeberek wieprzowych
400 g gotowanej ciecierzycy
1 cebula
400 g przecieru pomidorowego
400 ml bulionu warzywnego
oliwa
sól
pieprz
2 listki laurowe
2 gałązki tymianku (lub pół łyżeczki suszonego)
opcjonalnie kilka listków szałwii
Przygotowanie:
Cieciorkę namoczyć przez noc w zimnej wodzie. Gotować na wolnym ogniu około 2 godzin. Pod koniec gotowania posolić.
Cebulę posiekać. W dużym garnku o grubym dnie rozgrzać około 4 łyżek oliwy, smażyć cebulę aż zmięknie, wyjąć i odłożyć.
Do garnka wrzucić żeberka i obsmażyć równomiernie z każdej strony. Z powrotem wrzucić cebulę, dodać przecier, bulion, pieprz oraz zioła. Ja dodałam jeszcze kieliszek czerwonego wina. Dusić na niedużym ogniu około 40 minut.
Dodać ciecierzycę i dusić dalej kolejne 30 minut (moje żeberka w oczekiwaniu na współbiesiadników dusiły się wolno jeszcze około godziny i rozpływały się w ustach).
Jeśli trzeba doprawić solą i pierzem.
Podawać z dobrym wiejskim chlebem.
Buon appetito!
Comments